Czym powinna się charakteryzować dobra deska tarasowa?
- Szczegóły
Taras będący przedłużeniem salonu często wykonuje się z drewna. Deski mają estetyczny wygląd, są przyjemne w dotyku i nie utrzymują zimnej temperatury tak jak kamień. Jakość tarasu będzie zależna od tego, jakich użyje się do niego desek. Muszą one być odporne na odkształcenia, obrażenia mechaniczne i wilgoć. Powinny utrzymywać swój stan przez wiele lat niezależnie od zmiennych warunków atmosferycznych.
Drewniany taras o długiej gwarancji jakości
Deski tarasowe zazwyczaj mają grubość od 19 do 26 mm. Parametr ten wpływa na ich wytrzymałość. Najczęściej mają od 9 do 15 cm szerokości oraz od 2 do 5,5 m długości. Wilgotność powinna utrzymywać się na poziomie do 30%. Bez impregnacji rodzime gatunki nie mogą być używane na zewnątrz ze względu na zbyt miękką strukturę. Ich popularność wynika przede wszystkim z niskiej ceny. Rodzime drewno łatwo chłonie wodę i może stać się siedliskiem mikroorganizmów, które wyniszczają strukturę. Aby utrzymać wysoką wytrzymałość sięgającą nawet do 15 lat, deski należy impregnować specjalnymi środkami dwa razy w roku.
Gatunki egzotyczne wykazują wyższą trwałość i lepszą odporność na ścieranie i zarysowania. Są odporne na słońce, deszcz i śnieg. Mają także większą paletę wzorów niż rodzime drzewa. Na długo mogą pozostać trwałe nawet bez cyklicznej impregnacji. Są jednak dużo droższe. Pokrywa się je olejem głównie dlatego, że pod wpływem czynników atmosferycznych szarzeją. Do popularnych gatunków należy teak, bangkirai oraz massaranduba.
Najpopularniejsze gatunki drzew używane na taras
Wysuszone deski sosny nie puszczają żywicy. Są one miękkie i mało odporne na ścieranie. Najczęściej wybiera się je ze względu na niską cenę. Bardziej wytrzymały jest modrzew europejski, który ma wysoką odporność na gnicie. Dużą popularnością cieszy się deska tarasowa ryflowana ze świerku skandynawskiego. Drewno, z którego powstaje, jest sezonowane i suszone w nowoczesnych suszarniach komorowych, a następnie czterostronnie strugane i fazowane. Świerk skandynawski ma charakterystyczny jasny, słomkowy kolor. Przed warunkami atmosferycznymi zabezpiecza go wysoka zawartość żywicy. Równie popularny jest modrzew syberyjski, który ma dużą odporność na ścieranie, uszkodzenia mechaniczne i biodegradację.